Sakrament Pokuty i Pojednania w Wielkim Tygodniu

Plan Spowiedzi

w Wielkim Tygodniu 2018 r.

w kościele parafialnym św. Wawrzyńca

Plan rekolekcji

WIELKOPOSTNE REKOLEKCJE PARAFIALNE
W STRZELCACH OPOLSKICH
PARAFIA ŚW. WAWRZYŃCA

„W DUCHU ŚWIĘTYM KU PEŁNI ŻYCIA”

18-21 marca 2018

Ks. prał. Marcin OGIOLDA
(proboszcz parafii św. Mikołaja w Szczedrzyku i wieloletni przewodnik Opolskiej Pieszej Pielgrzymki na Jasną Górę)

Sobota (17 marca 2018)
18.00 – Msza św. z kazaniem ogólnym

Niedziela – V Wielkiego Postu
(18 marca 2018)

  6.45 – Msza św. z kazaniem ogólnym
  7.45 – Msza św. z kazaniem ogólnym
  9.00 – Msza św. z kazaniem ogólnym
10.15 – Msza św. z kazaniem dla dzieci
11.30 – Msza św. z kazaniem ogólnym
17.15 – Gorzkie Żale z kazaniem pasyjnym
18.00 – Msza św. z kazaniem ogólnym

Poniedziałek (19 marca 2018)
6.30 – Msza św. z kazaniem ogólnym
9.00 – Msza św. z kazaniem ogólnym
11.00 –Msza św. z kazaniem ogólnym
18.00 – Msza św. z kazaniem ogólnym
19.00 – Nauka stanowa dla mężczyzn

Wtorek (20 marca 2018)
6.30 – Msza św. z kazaniem ogólnym
9.00 – Msza św. z kazaniem ogólnym
18.00 – Msza św. z kazaniem ogólnym
19.00 – Nauka stanowa dla kobiet

Środa (21 marca 2018)
(ofiara zbierana na Mszach św. jest wyrazem naszej wdzięczności za przeprowadzone rekolekcje)

6.30 – Msza św. z kazaniem ogólnym
9.00 – Msza św. z kazaniem ogólnym
18.00 – Msza św. z kazaniem ogólnym

O kobiecie staropolskiej – rozmowa z s. Małgorzatą Borkowską

Kobiety w dobie staropolskiej, choć ich podmiotowość ograniczało prawo, miały spory margines wolności. Wiele z nich, tak jak matka Magdalena Mortęska, reformatorka benedyktynek, potrafiło wywalczyć sobie prawo do życia zgodnego z powołaniem - mówi w wywiadzie dla KAI s. Małgorzata Borkowska OSB, historyk zakonów żeńskich.
Kobiety w dawnej Polsce nie były niezależne pod względem prawnym – przyznaje siostra. Zaraz jednak dodaje: „Rzecz jasna, prawo prawem, a zwyczaj i praktyka szły innym torem (…). Faktem jest, że w I Rzeczpospolitej dziewczęta szkolono w domach na coś, co nazwalibyśmy dziś menadżerami. Ona musiała potrafić zarządzać domem i wszystko jedno, jaki miał być jej dalszy los – zamążpójście, wstąpienie do klasztoru, staropanieństwo – ona musiała tę umiejętność posiąść. (…) Jeszcze na początku XVII w. było w Polsce mnóstwo kobiet, które czytać i pisać nie umiały, choć potrafiły liczyć. Karbowały więc na kiju rozmaite rozliczenia, ale dom szedł doskonale, bo tego je uczono od dzieciństwa”.
S. Borkowska przypomina, że w połowie XVI w. Sobór Trydencki ostatecznie uzależnił ważność ślubów zarówno małżeńskich jak i zakonnych od ich dobrowolności. Jeżeli ktoś złożył ślub pod przymusem – czy to małżeński, czy zakonny – był on nieważny. „Co warte podkreślenia, zgromadzenia zakonne wcześniej zaczęły respektować to prawo niż rodziny. Jeszcze w XIX w. zdarzało się wydawanie córki za mąż na mocy decyzji rodziców. (…) Zupełnie inaczej było w klasztorach, tam sprawdzano, czy kandydatka rzeczywiście chce być zakonnicą. I to sprawdzano nie tylko przy pierwszym kontakcie, ale pod

[Internetowy Dziennik Katolicki 7.03.2018, 8.03.2018]

Czytaj więcej: O kobiecie staropolskiej – rozmowa z s. Małgorzatą Borkowską

Bp Czaja o pentekostalizmie i pentekostalizacji

– Bardzo proszę, by mieć oczy szeroko otwarte, serce wrażliwe, ale nie podejrzliwe. (…) Przed nami trudne zadanie wypracowania jasnych kryteriów weryfikacji chrześcijańskiej tożsamości w różnych środowiskach i wspólnotach Kościoła w Polsce. (…) Nie przedkładajmy też własnych działań i pomysłów duszpasterskich ponad to, co jest nam wprost dane z niebios. Mam na myśli sakramenty święte – powiedział bp Andrzej Czaja, przewodniczący Komisji Nauki Wiary KEP w rozmowie z ks. Pawłem Rytelem-Andrianikiem, rzecznikiem KEP o pentekostalizmie i pentekostalizacji.
Pentekostalizm to protestancki ruch religijny, który zrodził się na początku XX wieku w Stanach Zjednoczonych, w nurcie ewangelikalnego protestantyzmu. – Ruch ten przyznaje centralne miejsce wydarzeniu Pięćdziesiątnicy, tajemnicy wylania Ducha Świętego na apostołów zgromadzonych w Jerozolimie; stąd nazwa: „ruch zielonoświątkowy”. Mówi się o „chrzcie w Duchu”, „drugim chrzcie” i początku nowego życia naznaczonego osobistym nawróceniem. Zgodnie z zasadami chrześcijaństwa ewangelikalnego, pentekostalizm przyznaje centralne miejsce Biblii, preferuje ofiarniczą interpretację krzyża, podkreśla znaczenie osobistego nawrócenia. Znamionuje go akcentowanie skuteczności Bożego działania, objawionego w świecie przez cuda, uzdrowienia, mówienie językami i proroctwa. Nade wszystko wartościuje doświadczenie i emocje – tłumaczy bp Czaja. Natomiast pentekostalizacja to „uzielonoświątkowienie” chrześcijaństwa.

Czytaj więcej: Bp Czaja o pentekostalizmie i pentekostalizacji

Ks. prof. Glombik: Franciszek apeluje o kulturę spotkania

„Kościół powinien być promotorem kultury przyjmowania, solidarności. Wręcz apeluje papież o przejście od kultury odrzucenia do kultury spotkania” – powiedział ks. prof. Konrad Glombik podczas Wielkopostnych Wykładów Otwartych w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Opolu. Tegoroczny cykl zatytułowany jest „Papież Franciszek: 5 lat”. Ks. prof. Konrad Glombik z Uniwersytetu Opolskiego w swoim wystąpieniu pt. „Kontrowersyjne nauczanie czy kontrowersyjna recepcja?” próbował udowodnić, że papieskie nauczanie jest zgodne z Soborem Watykańskim II, ale spotyka się często z zaskakującym odbiorem.

Czytaj więcej: Ks. prof. Glombik: Franciszek apeluje o kulturę spotkania

II niedziela Wielkiego Postu – modlitwa za misjonarzy

W drugą niedzielę Wielkiego Postu, 25 lutego, w Kościele w Polsce przeżywany jest Dzień Modlitwy, Postu i Solidarności z Misjonarzami. W tym roku, w nawiązaniu do tematu roku duszpasterskiego obchodzony jest on pod hasłem „ Uczniowie-misjonarze mocą Ducha Świętego”.
Dzień Modlitwy, Postu i Solidarności z Misjonarzami zwraca uwagę na fakt, że pierwszym i najważniejszym misjonarzem jest Duch Święty, a misjonarze i ci, którzy z nimi jednoczą się w dziele misyjnym są Jego współpracownikami. Duch Święty wzbudza w Kościele powołania misyjne. Otwiera na potrzeby misji serca kapłanów, sióstr i braci zakonnych oraz wiernych świeckich. To on sprawia, że są gotowi wypełnić Chrystusowy mandat misyjny, porzucić rodzinne strony, swych bliskich i wspólnoty do których przynależą, i iść z Ewangelią do ludzi innych kultur, języków, obyczajów, w miejsca nieraz bardzo odległe.

Czytaj więcej: II niedziela Wielkiego Postu – modlitwa za misjonarzy