Najstarsze wiadomości o zamku (castrum strelecense) pochodzą z 1303 roku.
Prawdopodobnie gród książęcy był usytuowany w tym miejscu, gdzie obecnie znajdują się ruiny zamku. Trudno dziś jednoznacznie odpowiedzieć, czy nastąpiło to przez wzmocnienie drewnianej budowli (pierwotnej chaty myśliwskiej), czy też przez nowo wzniesioną budowlę. Osada, być może w połączeniu z zamkiem myśliwskim, była miejscem osiedlania się myśliwych książąt opolskich.
W roku 1323 za panowania strzeleckiego księcia Alberta (syna księcia Bolesława I) miasto zostało umocnione. Zachowały się dokumenty, wystawione przez księcia w pierwszej połowie XIV wieku, a datowane w Strzelcach. Na przykład dokument z 20 września 1342 roku nazywa Alberta „panem Strzelec” (nos Albertus dei gratia dux Junior Opoliensis et dominus Strelicensis). Książę na swym zamku urządzał tzw. dni dworskie, na które zapraszał rycerzy i co znamienitszych mieszczan. Dawał często dowody łaski, darował mienie lub rozdawał przywileje na rzecz rycerzy i duchowieństwa. Zatwierdzał kupno i sprzedaż gruntu, był rozjemcą w sprawach spornych. Wszelkie dokumenty wypisywał jego dworski notariusz lub kapłan.
Zamek za czasów margrabiego Jerzego brandenburskiego (z linii Hohenzollernów) popadł w ruinę. Mówi o tym urbarz miejski z 1534 roku, odnotowując jego zły stan. W latach 1562–96 za sprawą Georga von Rederna (seniora) przystąpiono do odbudowy zrujnowanego wcześniej zamku. W okresie panowania w Strzelcach hrabiego Andrzeja Marii Renarda, około 1848 roku, odnotowujemy istnienie gorzelni zamkowej. W tym okresie Renard przeprowadził większe inwestycje, m.in. w połowie XIX w. wybudował wieżę zamkową oraz tzw. czworaki dworskie. Całkowita przebudowa rezydencji spowodowała, że zanikły jej poprzednie cechy stylowe. Ostatnim właścicielem, w okresie międzywojennym, była rodzina zu Castell-Castell. Pod koniec stycznia 1945 roku budowla została zniszczona przez żołnierzy radzieckich.
Obecnie dawna siedziba Renardów należy do prywatnego właściciela, który w ostatnich latach m.in. wyremontował wieżę i zabezpieczył wiekowe mury.
Tuż przy zamku podziwiać możemy zabytkowy, murowano-ryglowy budynek z połowy XIX w. Został on całkowicie odrestaurowany i mieści biura miejskich instytucji.
